نقل قول: نقل قول: سلام و عرض ادب
تا اینجای داستان بنده تو انجمن شنونده و یادگیرنده بوده و هستم چون علم و تجربه بخش بزرگی از بچه های انجمن تو بخش بازیسازی از من بیشتر هست و منطق حکم میکنه که من شنونده و یادگیرنده باشم.
اما اگر اجازه بدین تو این موضوع خاص با توجه به اینکه شاید تجربه بیشتری از خیلی از بچه های انجمن داشته باشم من با اجازتون اظهار نظر کنم.
با اجازه از آقا حسام باید عرض کنم که بنده صد در صد موافق تحصیلات عالیه دانشگاهی هستم. صد در صد... صد در صد...
نه بواسطه اینکه براتون پول و ثروت به ارمغان میاره... نه...
بلکه به هزار و یک دلیل دیگه.
بعدها که انشالله وارد دنیای کار و زندگی بشین متوجه میشین که چه تفاوت بزرگی هست بین کسی که تو محیط کار و یا اجتماع دارای مدرک هست و کسی که مدرک نداره.
تو محیط کار و اجتماع وقتی کسی که مهندس هست (مثلا در مورد رشته ریاضی عرض میکنم) اظهار نظری میکنی میگن آقای مهندس این مساله رو فرمودن اما کسی که مدرک نداره میگن اینو نریمان گفته... خیلی بار معنایی این دوتا تو اجتماع فرق میکنه.
شما تو محیط کاری همیشه نسبت به فرد همسطح خودتون که مدرک بالاتری نسبت به شما داره همواره سرعت رشدتون پایین تره. تو حقوق و مزایا هم همینطور.
درسته که اگر فردی تو کارش بهترین باشه کسی به مدرکش کاری نداره اما مگه چند درصد شما میتونین تو کارتون بهترین باشین؟ ما اکثرا آدمهای معمولی هستیم که دوست داریم خوب زندگی کنیم.
تو خواستگاری... تو مهاجرت... استخدام... تو مکالمات اجتماعی... تو اظهار نظرهای خانوادگی.. تو افتخار کردن بچه هاتون به شما... تو هر چیزی آقا و یا خانم مهندس ایکس همیشه یک قدم از نریمان بدون تحصیلات جلوتره.
اینرو از من بپذیرین.
پس مثل گرفتم دیپلم که دیگه مدتهاست وظیفه شده سعی کنین حتما تو یک رشته دهن پر کن هم فارغ التحصیل بشین و وقتی مثلا مهندس شدین اونموقع اگر دوست داشتین مهاجرت کنین و یا رو ایده هاتون کار کنین و یا راننده اسنپ بشین اما حتما مدرک مهندسیتون رو بگیرین. بخصوص برای مساله مهاجرت و پذیرش گرفتن...
در مورد درأآمد رشته مهندسی نرم افزار هم مثلا خواهر بنده با همین مدرک مهندسی سالها قبل برای ادامه تحصیل به آلمان مهاجرت کردن و الان تابعیت آلمان رو دارن و تو یکی از بزرگترین و مهمترین شرکتهای آلمان استخدام رسمی هستن. همه اینها نقطه شروعش از قبولی تو رشته مهندسی نرم افزار بود. پس راه برای موفقیت باز هست.
ارادتمند.
سلام ؛
موارد خیلی زیادی رو قبول دارم .
اما چند تا سوال و چند موضوع هست ، میخوام در صورت امکان به سوالاتم جواب بدید .
اولین سوال اینکه شما برای دیگران زندگی میکنید ؟
براتون مهم هست که فلان شخص بی ارزش بیاد بگه نریمان یا مهندس یا دکتر یا ... ؟؟؟
اگر مواردی که فرمودید درست باشه ، پس باید بیایم ی فیلترینگ بذاریم ؛ ببینیم چند نفر از افراد تحصیل کرده و چند نفر از افرادی که واقعا رفتن دنبال علاقشون الان موفق تر و شاد تر هستند .
هرچند اینها تصمیم شخصی هستند ، نمیشه با صراحت گفت کی درست میگه ! یعنی از کجا معلوم من درست میگم ؟ یا از کجا معلوم شما درست میگید ؟
یکی از فامیلای نزدیک یکی دو سال پیش با حدود 40 سال سن تازه تصمیم گرفت که بره دندانپزشکی بخونه . البته ایتالیا سکونت داره .
یکی دیگه از فامیلا سال گذشته که میخواستم برای گرفتن مدرک یکی از زبان های برنامه نویسیم شرکت کنم ؛ با من به دوره های برنامه نویسی اومد ، با 54 سال سن .
من حرفامو همیشه میزنم ، طرف میخواد بگه حسام اینو گفته ، میخواد بگه فلانی گفت یا اصلا ی احمقی اومد ی چیزی گفت و رفت ، چه دخلی به زندگی من داره ؟
من برم به چیزی که علاقه ندارم ، قیافه ی سری آدمی که فکر میکنن ارثشونو خوردی و هزاران مسائل دیگه رو تحمل کنم که پیش یا پس اسمم بیان مهندس بذارن ؟ بلانسبت دوستان و آشنایان ، گور بابای همشون .
حالا میدونی هر دوتاشون چی میگفتن ؟ میگفتن که از انتخاب تحصیلشون توی اون دوران پشیمون هستند .
حالا اون بنده خدا که مجبور شد دوباره ورودی دبیرستان و دانشگاه بده ، پس چه تحصیلی ؟
اگرم بحث درآمد باشه ، من خودم حدود یکسال و نیم توی شرکتی کار میکردم که همه کارشناسی و ارشد داشتن و فارغ التحصیل از بهترین دانشگاه های کشور بودن ، حقوق من بیش از 1.5 برابر از ارشد گروهان بود . حالا سوالی که باقی میمونه اینه که اگر به تحصیله ، پس چرا حقوق من و دو سه نفر دیگه توی همون شرکت و هزاران نفر توی شرکت ها و محل های متفاوت دیگه همینطوریه ؟؟؟
بهتون توصیه میکنم زندگی " مانگاکا " های معروف ژاپنی رو بخونید ، بیش از 90 درصدشون تحصیلات دانشگاهی ندارن ؛ کل صنعت هنر کشورشون داره روی دست همین 90 درصد میچرخه .
درآمد سال گذشته بخش هنر مربوط به انیمه و مانگا در ژاپن از صادرات نفت ایران قوی تر و سود ده تر بوده .
حالا ی حرف قشنگی بود ، اونم این بود که : مگه چند درصد اینایی که تحصیل و ول میکنند و میرن دنبال ی کار یا علاقه موفق میشن ؟
من به این سوال جواب نمیدم ؛ در ازاش شما به این سوال جواب بدید .
چند درصد از افرادی که تحصیل میکنند از زندگی خوب و موفقی برخوردار هستند ؟
زندگی کردن با زنده بودن و مثل " چی " کار کردن تا زمان مردن فرق میکنه .
اما ی موضوعی که گارد میگیرید نسبت بهش ، بحث تحصیلات عالیه از کجا میاد ؟ مگه کسی که میره حرفه و فن و کار و دانش تحصیل نمیکنه ؟ کل صنعت کشور روی دستای این افراد میچرخه .
من بزرگترین حسرتی که دارم این بود که اول رفتم رشته ریاضی و بعد هم مهندسی رو برداشتم و متاسفانه 4.5 سال از عمر مفیدمو هدر دادم .
در آخر بازم تاکید میکنم ، هیچ کسی نمیتونه با صراحت بگه حرفی که میزنه درسته یا نه ، کاری که میکنه درسته یا نه ؛ فقط آدمای احمقن که اعتقاد دارن درست میگن .
موفق باشید .