(1400/4/13، 11:57 عصر)persiangamer نوشته است: سلام نریمان
بنظرم بیا و خودت ناشر تخصصی بازیهای کانستراکت بشو، بخصوص برای ایرنیا
چون بیشتر ناشرهای خارجی کار خاصی نمی کنن، و غالبا ین برند اونهاس که بازی بالا میاره
و یک بازی باید خیلی قوی باشه که ناشر بیاد و خیر سرش منتشر بکنه
بازی ای که خودش خوبه و قویه، بصورت اتومات توسط یوتیوبرها تست و معرفی میشه
توی سایتهای گیم نقد میشه و بالا میاد
پرشین گیم عزیز سلام...
ممنونم بابت لطفت اما حقیقت ماجرا اینه که اتفاقا نشر یک بازی خیلی کار تخصصی هست و زحمت و هنرش کمتر از بازیسازی نیست. من نه دانشش رو دارم و نه زمانش و نه علاقه اش رو.
شما اگر صحبتهای همه بازیسازان موفق ایرانی که تو بازار بین الملل, بازی موفق دارن رو بشنوین همشون میگن ما با ناشر خارجی موفق شدیم. همشون میگن پیداکردن یک ناشر خوب خارجی خیلی مهم هست. ببینید اتفاقا این فقط در ایران هست که به دلیل انحصاری بودن همه چی, بازیسازها بهشون ظلم میشه. کافه بازار و مایکت هر درصدی دلشون بخواد از فروش برمیدارن... تپسل بدون هیچ توجیهی هر مبلغی رو که دلش بخواد از تبلیغ دهنده میگیره و هر مبلغی رو که دلش بخواد به توسعه دهنده میده... ناشرهای بین الملل ایران تنها کاری که میکنن قرار دادن بازی تو پنل گوگل پلیشون هست و در ازاش یا پول زیاد میخوان یا درصد بالا از منافع بازی ...
تو خارج از ایران هر بنگاه اقتصادی که از وجود توسعه دهنده ها کسب درآمد میکنه برای بقای خودش و بدنام نشدن و طرد نشدن مجبوره به ازای مقدار پولی که بواسطه توسعه دهنده برای خودش میسازه خدمات متناسب بده وگرنه تو مارکت حذف و نابود میشه.
ناشر هم یکی از این بنگاه های اقتصادی هست که وجودش به وجود توسعه دهنده وابسته هست.
یک ناشر اگر در خارج از ایران با توسعه دهنده قرارداد 50 به 50 میبنده قطعا وظیفه داره به ازای ارزش هنری و زمانی که توسعه دهنده برای بازیش ایجاد کرده, ناشر هم معادلش پول خرج کنه وگرنه از جامعه توسعه دهنده ها طرد میشه.
حالا کجا خرج میکنه؟؟؟
ناشرها وظیفه شون بلد کردن و انجام هر کاری برای دیده شدن بازی هست... مثل هزینه کردن زیاد برای تبلیغات ادموب و یا تبلیعات مشابه دیگه برای دیده شدن بازی... و همینطور ناشرهای متخصص افراد زیادی رو تحت استخدام دارن که کارشون تولید محتوا تو فضای مجازی هست... یعنی این افراد هجوم میبرن به شبکه های اجتماعی و یک بازی رو بلد میکنن. مثلا تو گروه های مربوط به بازیسازی شبکه های اجتماعی با یک اکانتشون میرن و به بازی فحش میدن و لینک بازی رو هم قرار میدن... بعد با چهار تا اکانت فیک دیگه شون میرن و از بازی دفاع میکنن و کارهای شبیه به این و تبلیعات روانی مختلف که همه اعضای اون گروه ها رو کنجکاو میکنن که برن ببینن این چه بازی هست که درموردش دعوا شده... یا مثلا ناشرهای متخصص ماهانه مبالغ زیادی به استریمرها میدن تا بازیشون رو استریم کنن و نقد خوب در موردش بگن... و یا ماهانه مبالغ زیادی به نویسندگان وبلاگها و نشریات و غیره میدن که نقد خوب راجع به بازیشون بزنن.
اینطوری بازی تو شروع تولدش دیده میشه. حالا اگر بازی پتانسیلیش رو داشته باشه خودش در ادامه به صورت ارگانیک بالا میاد و یا برعکس حذف میشه. البته ناشرهای حرفه ای بازی رو میپذیرن که میدونن بر حسب تجربه شون پتانسیل بالا رفتن رو داره.
پس ناشر بودن یک کار فوق العاده تخصصی هست که وجودش برای دیده شدن بازی صد در صد لازم هست.
درسته بازی اگر خوب باشه خودش دیده میشه اما شما فرض کن بهترین بازی دنیا رو ساختی و امروز تو گوگل پلی آپلود کردی. گوگل پلی که بخش جدیدترینها نداره پس بازی شما میره و در اعماق هزاران بازی گوگل پلی دفن میشه... به نظر شما چقدر این احتمال وجود داره که با تلاش شخصی شما بازی بالاخره دیده بشه؟
نمیگم نمیشه اما احتمالش خیلی کمه. بازی سازی یک صنعت هست و صنعتی دووم میاره که تا حد امکان وابستگیش رو به احتمالات و اما و اگر کم کنه و دنبال یک موفقیت تضمین شده و پایدار باشه...
حالا دلیل زدن این تاپیک هم این نبود که من الان بازی دارم که ارزش ارایه به ناشر رو داره... نه... فعلا شاید هیچکدوممون همچین بازی نساختیم. من سوالم این بود که اصلا ناشری رو تو دنیا داریم که یکی از تخصص هاش نشر بازی کانستراکت باشه؟