سلام؛
هرچند برای اولین بار با نظر جناب نستری مخالف هستم؛ اما بخش های مهم حرف ایشون کاملا صحیح هست.
اگر مد نظرتون باشه که مدرک قوی تر و دهن پر کن تری داشته باشید؛ رشته ریاضی و در ادامه (مهندسی) کامپیوتر میتونه ادامه راهتون باشه.
اما رشته ریاضی راه های اتلاف وقت زیادی برای افرادی که علاقه ای به درس خوندن ندارن؛ داره. مسائل درسی در رشته ریاضی و مهندسی بیشتر تئوری هست.
از طرفی؛ نظر شخصی خود من این هست که اگر به عقب برمیگشتم؛ از طریق حرفه و فن برای برنامه نویسی اقدام می کردم. اینطوری 3 سال از عمرمو توی دبیرستان سیو میکردم و روی چیزی که علاقه داشتم به صورت عملی کار می کردم.
رشته برنامه نویسی توی حرفه و فن با اطلاعات قبلی که دارم؛ زبان C# بود که بیس خیلی از پلتفرم ها و نرم افزار ها برای ساخت اپلیکیشن، بازی، نرم افزار و حتی وب اپلیکیشن هست. به نظرم اون شخصی که به من اون زمان از روی دلسوزی مشاوره کرد (مشاور تحصیلی آموزش و پرورش) شخص آینده نگر و فوق العاده ای بود؛ با این حال گول اطرافیان و نمرات خیلی خوب (به قول آقای نستری پایه قوی ریاضی) رو خوردم و فکر کردم حالا مثلا نمراتم همه 19/ 20 هستن حیف میشم برم فنی حرفه ای و از این داستانا ... در حالی که پایه قوی و هیییییچ چیزی توی دبیرستان به کمک شما نخواهد آمد؛ جز انگیزه برای درس خوندن.
======
اگر بدردتون بخوره می خوام ی آمار جالب و دلسرد کننده از رشته تحصیلی (تجربی) بهتون بگم. توی سال دهم به طور میانگین در هر کلاس 30 نفره؛ 35 دانش آموز حضور دارند. در سال یازدهم تعداد به 26/ 25 نفر و در سال دوازدهم به 20 نفر کاهش پیدا می کند؛ یعنی خیلیاشون میفهمن اون چیزی که خودشون و خانوادشون فکر میکردن درست نیست و به بن بست می خورن. جدای از اون؛ حتی تعداد اینطوری کم بشه هم در نهایت تعداد صندلی های خالی برای دانشجوهای تجربی خیلی کمه و اونایی که میانگین نمراتیشون کمتر از 16/ 17 باشه اصلا به رشته های پزشکی حتی فکرم نمی تونن بکنن
======
هرچند این مشکل توی رشته ریاضی وجود نداره. اما مواظب باشید توی چاهی که خودتون میکنید نیوفتید. برخلاف چیزی که شاید توی ذهن افکار عمومی باشه، توی رشته ریاضی به جز تعداد محدودی؛ یا اصلا بهتره بگم حدود 80 درصد از دانش آموزای نخاله ای هستند که توی عمرشون ی بارم نمره ریاضی بالای 10 ندیدن. پس محیط درسی خاصی رو پس زمینه نخواهید داشت.
و در آخر همونطور که آقای نستری اشاره کردند می تونید حتی بدون تحصیل هم برنامه نویسیو به صورت حرفه ای دنبال کنید؛ مثل خود من. از بعد دبیرستان ترک تحصیل کردم و حالا به صورت حرفه ای و بدون اتلاف وقت دارم روی برنامه نویسی کار می کنم.
موفق باشید.