(1398/11/6، 03:10 عصر)oak نوشته است: نه اتفاقا Store ها مقصرن
من که خودم بسیجی ام و جانم فدای رهبر ، بازم از این مساله شاخ دراوردم
منی که هر جا میرم منو میگن حاجاقا و دین داری و این حرفا بازم از این مساله شاخ دراوردم ...
اصلا برای مساله آهنگای غیر مجاز که حق داشتند ولی حق اینو ندارند که دیگه مذاکره نکنند و به بازی ساز توحین کنند
این تاسف باره
اینکه با بازی سازی یه بازی میسازه حالا رو لبه تیغ یا اصلا اونور شما حق نداری توحین کنی بهش...
حق نداری بگی این همچین بازی ساخته پس این کافره یا بی دینه یا بگی خدا انشالله از عذابش کم کنه
اصلا هرکی که بخواد باشه
نباید باهاش (ببخشیدا شرم حضور دارم ولی نیتونم نگم) مثل گاو رفتار کنی که چی ؟ که اقا رفته بازی با آهنگ غیر مجاز ساخته ...
اصلا نمیتونی باهاش بد رفتار کنی یعنی با هیچکی نمیتونی میدونی چرا ؟؟ چون اونم خلق خداست و تو هم خلق خدایی. خدا گفته من همه مخلوقاتمو دوست دارم
اونم خلق خداست تو هم خلق خدایی. آیا تو از اون بالا تری ؟؟؟
اسلام اومد یه حرف زد گفت برابری و برادری
نمیخوای بازیشو قبول کنی قبول نکن خب
ولی ارزش این انسان برتر مخلوقات رو مثل (اونچیزی که گفتم) پایین نیار چون خودت میری پایین تر اونقته که میگن نه ، نگو به گاو توحین میشه ...
برای مساله ترویج خشونت
خییلیا بازی هایی ساختد که توش سر آدمو می بری بعد هم خییلی از شرکتا ی ایرانی و استور ها حمایت کردن بعد حالا لگد و مشت خنده دار و طنز و جالب و عالی که یه ایرانی اون رو ساخته شد ترویج خشونت
اگه می خوای ترویج خشونت نشه ، جلوی خییلی از بازی هارو باید گرفت
اصلا یه مساله که هست اینه که کاربر میتونه با استفاده از همین قبیل بازی ها خشم خودشو فرو ببره
به هر حال اونا حق همچین کاری رو ندارن
به یه انسان انقدر توحین کنند
متاسفم برای مارکتای ایرانی
همون گوگول پلی و استیم با ناشرای کلا بردار بهتره
بعد می گن چرا فرار مغز ها میشه
خیلی خیلی ممنونم دوست عزیز از متن زیباتون.
راستش اونهایی که بنده رو میشناسن میدونن که واقعا نه دنبال جلب توجه هستم نه دنبال هنجار شکنی و نه دنبال القای سبک و شیوه خاصی از ایدولوزی...
من اصلا تو وادی دنیای هنری یک مهمانم چون اصلا اینکاره نیستم.
من قبلا هم گفته بودم متاسفانه تحصیلاتم... محل درآمدم... و سابقه کاری و شهرتم تو بخشی به غیر از کارهای هنری هست.
سالها پیش برای دل خودم تو نشریات و مطبوعات کشور کاریکاتور و کارتون میکشیدم اما اونقدر تیغ ممیزی اذیتم کرد که یه جایی رهاش کردم و الان هر چند وقت یکبار فقط با توجه به دعوتنامه هایی که از مسابقات کاریکاتور جهانی برام میاد تو اونها صرفا شرکت میکنم.
و تا نفر سوم مسابقات جهانی هم مقام گرفتم اما واقعا رغبت نمیکنم دیگه برای مطبوعات داخلی کار کنم چون هر خط رو به یه چیز بی ربط ارتباط میدن و همش دنبال پیدا کردن یک هدف و نیت شوم تو یک کار ساده هستن.
بعدها که اینستاگرام مد شد برای دل خودم انیمیشن طنز میساختم و توش میگذاشتم تا اینکه چند تا انیمیشن طنزم تو اینستاگرام دست به دست شد و بالای ده میلیون بار هر کدومش ویو خورد. اما بازهم برای یک انیمیشن ساده و طنز به پلیس فتا احضار شدم و برام تشکیل پرونده شد.
دیگه سعی کردم انیمیشن هم نسازم...
اما نمیتونستم این عطش خلق کردن رو خاموشش کنم.
تا اینکه از حدود یکسال پیش با کانستراکت و این انجمن آشنا شدم اما بازهم برای بازیهایی که ساختم و صرفا هم هدف شاد کردن دل بیننده بود دارم به مشکل میخورم.
البته تو پست بالا هم گفتم که دارم سعی میکنم از این به بعد کمتر تابو شکنی کنم تا مجبور نشم بازیسازی رو هم مثل کاریکاتور و انیمیشن ببوسم بزارم کنار.
ارادتمند...